Ostara

Deze prachtige illustratie is gemaakt door de getalenteerde: Tijana

De Wedergeboorte van Licht en Leven

 Terwijl de winter langzaam zijn laatste adem uitblaast en de eerste bloesems voorzichtig hun gezicht naar de zon keren, voelen we de energie van de lente ontwaken. Ostara, de lente-equinox, markeert het moment waarop dag en nacht perfect in balans zijn—een magisch keerpunt waarop het licht het donker begint te overwinnen. Dit oude lentefeest, vernoemd naar de Germaanse godin Eostre, viert vruchtbaarheid, groei en nieuwe mogelijkheden.

De Symboliek van Ostara

Ostara is een feest van vernieuwing, zowel in de natuur als in ons innerlijk leven. De aarde wordt wakker, bomen krijgen nieuwe knoppen en de dierenwereld komt tot leven. De symbolen van Ostara weerspiegelen deze energie van vruchtbaarheid en groei:

 • Eieren – Het ultieme symbool van nieuw leven en oneindige mogelijkheden. Eieren worden al eeuwenlang geverfd en geofferd als teken van wedergeboorte.

 • Hazen en konijnen – Deze vruchtbare dieren staan symbool voor overvloed en de snelle groei van de lente. De paashaas vindt hier zijn oorsprong.

 • Bloemen en kruiden – Viooltjes, madeliefjes en narcissen openen hun blaadjes en herinneren ons eraan dat schoonheid altijd terugkeert, hoe lang de winter ook duurt.

Ostara en de Magie van Evenwicht

Tijdens de lente-equinox staan licht en duisternis voor een moment in perfecte harmonie. Dit is een krachtige tijd om stil te staan bij onze eigen balans: welke delen van ons leven vragen om groei? Wat mogen we loslaten, net zoals de natuur de kou van de winter achter zich laat? Dit is een mooi moment voor een ritueel of intentie, zoals het planten van zaden—zowel letterlijk als figuurlijk.

Vier Ostara in het Dagelijkse Leven

 Je hoeft geen groot ritueel te houden om de energie van Ostara te eren. Hier zijn een paar eenvoudige manieren om dit lentefeest in je leven te verwelkomen:

 • Maak een voorjaarswandeling en observeer de eerste tekenen van nieuw leven.

 • Verf of versier eieren als symbool voor nieuwe kansen en intenties.

 • Plant bloemen of kruiden als een ritueel voor groei en overvloed.

 • Steek een witte en groene kaars aan als eerbetoon aan de balans tussen licht en natuur.

 • Maak een lenteschoonmaak, zowel fysiek als spiritueel, om ruimte te maken voor het nieuwe.

Ostara en de Magie van Geduld

Hoewel Ostara de belofte van groei met zich meebrengt, herinnert ze ons ook aan de kunst van geduld. Net zoals een zaadje tijd nodig heeft om te ontkiemen, hebben onze dromen en intenties de juiste omstandigheden en zorg nodig om tot bloei te komen. De lente is een tijd van vertrouwen—vertrouwen dat wat we gezaaid hebben, op zijn eigen perfecte moment zal groeien.

Dus wanneer je de eerste warme zonnestralen op je huid voelt, weet dan dat Ostara je uitnodigt om opnieuw te beginnen. Om de winterslaap van je ziel achter je te laten en met open armen de nieuwe kansen te verwelkomen die op je pad komen. Want net zoals de aarde zichzelf elk jaar opnieuw uitvindt, mogen wij dat ook doen.

De Magie Achter de Lente-equinox 

 Terwijl de zon haar gouden stralen steeds langer over de aarde laat dansen, voelen we hoe de natuur zich uitstrekt, zich opent, zich opnieuw geboren laat worden. Ostara, het feest van de lente-equinox, is meer dan alleen een moment van balans—het is een poort naar oude wijsheid, een herinnering aan cycli die al sinds mensenheugenis worden gevierd.

De Herkomst van Ostara

De naam Ostara is afgeleid van de Germaanse godin Eostre, een weinig gedocumenteerde maar diepgewortelde godin van de dageraad, vruchtbaarheid en het ontwaken van het land. Haar naam is verwant aan het Engelse Easter (Pasen), een feest dat nog steeds de symboliek van eieren en hazen met zich meedraagt—echo’s van een veel ouder ritueel.

In de heidense tradities van Europa werd de lente-equinox gevierd als een tijd van wedergeboorte en belofte. De oude Kelten, Germanen en Noormannen hielden feesten om de terugkeer van het licht te eren. In veel culturen werd de equinox gezien als een heilig moment waarop de sluiers tussen de werelden dun waren, een tijd waarin men offers bracht aan de natuurgeesten en goden die over vruchtbaarheid en overvloed waakten.

Maar zoals bij veel oude vieringen, schuilt er ook een mythisch verhaal achter dit lentefeest.

De Legende van Eostre en de Maanezel

Lang geleden, toen de winter nog over het land heerste en de aarde in haar greep hield, werd de godin Eostre wakker uit haar winterslaap. Ze voelde hoe de wereld smachtte naar warmte, hoe de harten van de mensen en dieren verlangden naar het nieuwe begin. Ze sloeg haar mantel van sterrenstof om zich heen en trok door het land, overal de eerste bloesems uit de aarde roepend.

Op een dag vond ze een gewonde vogel in de sneeuw, bevroren door de lange winter. Met haar zachte handen tilde ze het wezen op en fluisterde een betovering. Omdat de kou hem had beroofd van zijn vleugels, veranderde ze hem in een haas, een wezen dat net zo snel en speels zou zijn als hij ooit in de lucht was geweest. Uit dankbaarheid werd de haas haar trouwe metgezel en leerde hij de mensen over het ritme van de seizoenen.

Maar hij droeg nog steeds een echo van zijn vroegere vorm: eens per jaar, tijdens de equinox, legde hij een ei—een glinsterend, gouden ei vol magie en belofte, een symbool van de wedergeboorte.